Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

metalli N N

  • 1 metallum

        metallum ī, n, μέταλλον, metal: auri, V.: potior metallis libertas, i. e. gold and silver, H.: acris, V.—A place where metals are dug, mine: metalla vetera et nova, L.: inexhausta, V.
    * * *
    metal; mine; quarry

    Latin-English dictionary > metallum

  • 2 congeria

    congĕrĭes, ēi ( congĕrĭa, ae, Front. Colon. p. 11, 119 and 125 Goes.; Innoc. Cas. Litt. p. 224 ib.), f. [congero], that which is brought together; hence, a heap, pile, mass (not ante-Aug.; while the syn. acervus is prevalent through all periods).
    I.
    Lit.
    (α).
    With gen.:

    lapidum,

    Liv. 31, 39, 8:

    summa silvae,

    Ov. M. 9, 235; cf.

    struis,

    Plin. 16, 11, 22, § 53; and:

    ramorum et fruticum,

    id. 8, 36, 54, § 127:

    cadaverum,

    Val. Fl. 6, 511; Plin. 18, 31, 74, § 318:

    densa grani,

    id. 13, 15, 30, § 97:

    armorum,

    Tac. A. 2, 22:

    vasta metalli,

    Claud. in Rufin. 2, 135:

    alta sordium,

    Gell. 2, 6 fin.:

    pulveris exigui,

    Luc. 8, 866 sq. —
    (β).
    Absol.:

    dispositam Congeriem secuit,

    i. e. chaos, Ov. M. 1, 33; cf. Claud. Laud. Stil. 2, 10.—So of a heap of wood, wood-pile, funeral-pile, Ov. M. 14, 576; Quint. 5, 13, 13; Claud. Idyll. 1, 93.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    venit aetas omnis in unam congeriem,

    Luc. 5, 178:

    sincera bonorum,

    Claud. Cons. Mall. Theod. 136. —
    B.
    In rhet., a figure of speech, accumulation; Gr. sunathroismos, Quint. 8, 4, 3; 8, 4, 26 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > congeria

  • 3 congeries

    congĕrĭes, ēi ( congĕrĭa, ae, Front. Colon. p. 11, 119 and 125 Goes.; Innoc. Cas. Litt. p. 224 ib.), f. [congero], that which is brought together; hence, a heap, pile, mass (not ante-Aug.; while the syn. acervus is prevalent through all periods).
    I.
    Lit.
    (α).
    With gen.:

    lapidum,

    Liv. 31, 39, 8:

    summa silvae,

    Ov. M. 9, 235; cf.

    struis,

    Plin. 16, 11, 22, § 53; and:

    ramorum et fruticum,

    id. 8, 36, 54, § 127:

    cadaverum,

    Val. Fl. 6, 511; Plin. 18, 31, 74, § 318:

    densa grani,

    id. 13, 15, 30, § 97:

    armorum,

    Tac. A. 2, 22:

    vasta metalli,

    Claud. in Rufin. 2, 135:

    alta sordium,

    Gell. 2, 6 fin.:

    pulveris exigui,

    Luc. 8, 866 sq. —
    (β).
    Absol.:

    dispositam Congeriem secuit,

    i. e. chaos, Ov. M. 1, 33; cf. Claud. Laud. Stil. 2, 10.—So of a heap of wood, wood-pile, funeral-pile, Ov. M. 14, 576; Quint. 5, 13, 13; Claud. Idyll. 1, 93.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    venit aetas omnis in unam congeriem,

    Luc. 5, 178:

    sincera bonorum,

    Claud. Cons. Mall. Theod. 136. —
    B.
    In rhet., a figure of speech, accumulation; Gr. sunathroismos, Quint. 8, 4, 3; 8, 4, 26 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > congeries

  • 4 ignis

    ignis, is (abl. usu. igni; poet. and postAug. igne; so Plin. ap. Charis. p. 98 P.; Charis. p. 33 P.; Prisc. p. 766 P.; and always in Mart., e. g. 1, 21, 5; 4, 57, 6; cf. Neue, Formenl. 1, 223 sq.;

    scanned ignis,

    Verg. E. 3, 66; id. G. 3, 566; Ov. H. 16, 230; Lucr. 1, 663; 853;

    but ignīs,

    Hor. C. 1, 15, 36), m. [Sanscr. agnis, fire; Lith. ugn-is; Slav. ogný; Gr. aiglê, aglaos], fire (com mon in sing. and plur.; cf. flamma, incendium).
    I.
    Lit.:

    lapidum conflictu atque tritu elici ignem videmus,

    Cic. N. D. 2, 9, 25:

    admoto igni ignem concipere,

    id. de Or. 2, 45, 190:

    pati ab igne ignem capere, si qui velit,

    id. Off. 1, 16, 52; cf.:

    datur ignis, tametsi ab inimico petas,

    Plaut. Trin. 3, 2, 53:

    ignis periculum,

    id. Leg. 2, 23, 58; plur. = sing.:

    subditis ignibus aquae fervescunt,

    id. N. D. 2, 10, 27:

    cum omnes naturae numini divino, caelum, ignes, terrae, maria parerent,

    id. ib. 1, 9, 22:

    hisce animus datus est ex illis sempiternis ignibus, quae sidera et stellas vocatis,

    id. Rep. 6, 15:

    ut fumo atque ignibus significabatur,

    Caes. B. G. 2, 7 fin.:

    quod pluribus simul locis ignes coörti essent,

    Liv. 26, 27, 5:

    ignibus armata multitudo, facibusque ardentibus collucens,

    id. 4, 33, 2:

    ignes fieri prohibuit,

    Caes. B. C. 3, 30, 5:

    ignem accendere,

    Verg. A. 5, 4:

    ignem circum subicere,

    Cic. Verr. 2, 1, 27, § 69:

    ignem operibus inferre,

    Caes. B. C. 2, 14, 1:

    ignem comprehendere,

    id. B. G. 5, 43, 2:

    igni cremari,

    id. ib. 1, 4, 1:

    urbi ferro ignique minitari,

    Cic. Phil. 11, 14 fin.:

    ignis in aquam conjectus,

    id. Rosc. Com. 6, 17 et saep.:

    quodsi incuria insulariorum ignis evaserit (opp. incendium inferre),

    Paul. Sent. 5, 3, 6.— Poet.:

    fulsere ignes et conscius aether,

    lightnings, Verg. A. 4, 167; cf.: Diespiter Igni corusco nubila [p. 881] dividens, Hor. C. 1, 34, 6:

    caelum abscondere tenebrae nube una subitusque antennas impulit ignis,

    Juv. 12, 19; 13, 226:

    micat inter omnes Julium sidus, velut inter ignes luna minores,

    i. e. stars, id. ib. 1, 12, 47:

    et jam per moenia clarior ignis Auditur,

    the crackling of fire, Verg. A. 2, 705:

    Eumenidum ignis,

    torches, Juv. 14, 285.—
    2.
    In partic.
    a.
    Sacer ignis, a disease, St. Anthony's fire, erysipelas, Cels. 5, 28, 4; Verg. G. 3, 566; Col. 7, 5, 16.—
    b.
    Aqua et ignis, to signify the most important necessaries of life; v. aqua.—
    B.
    Transf., brightness, splendor, brilliancy, lustre, glow, redness (mostly poet.):

    fronte curvatos imitatus ignes lunae,

    Hor. C. 4, 2, 57; cf.:

    jam clarus occultum Andromedae pater Ostendit ignem,

    id. ib. 3, 29, 17; so of the brightness of the stars, Ov. M. 4, 81; 11, 452; 15, 665;

    of the sun,

    id. ib. 1, 778; 4, 194; 7, 193;

    of Aurora,

    id. ib. 4, 629:

    arcano florentes igne smaragdi,

    Stat. Th. 2, 276; cf. Mart. 14, 109; and:

    acies stupet igne metalli,

    Claud. VI. Cons. Hon. 51:

    cum ignis oculorum cum eo igne qui est ob os offusus,

    redness, blush, Cic. Univ. 14; Stat. Ach. 1, 516.—
    2.
    Firewood, fuel:

    caulis miseris atque ignis emendus,

    Juv. 1, 134.—
    II.
    Trop.
    A.
    (Mostly poet.) The fire or glow of passion, in a good or bad sense; of anger, rage, fury:

    exarsere ignes animo,

    Verg. A. 2, 575:

    saevos irarum concipit ignes,

    Val. Fl. 1, 748; most freq. of the flame of love, love:

    cum odium non restingueritis, huic ordini ignem novum subici non sivistis,

    Cic. Rab. Post. 6, 13:

    laurigerosque ignes, si quando avidissimus hauri,

    raving, inspiration, Stat. Ach. 1, 509:

    quae simul aethereos animo conceperat ignes, ore dabat pleno carmina vera dei,

    Ov. F. 1, 473:

    (Dido) caeco carpitur igni,

    the secret fire of love, Verg. A. 4, 2; so in sing., Ov. M. 3, 490; 4, 64; 195; 675 et saep.; in plur., Hor. C. 1, 13, 8; 1, 27, 16; 3, 7, 11; Ov. M. 2, 410; 6, 492 et saep.; cf.:

    socii ignes,

    i. e. nuptials, Ov. M. 9, 796.—
    2.
    Transf., like amores, a beloved object, a flame (only poet.):

    at mihi sese offert ultro meus ignis, Amyntas,

    Verg. E. 3, 66; Hor. Epod. 14, 13.—
    B.
    Figuratively of that which brings destruction, fire, flame:

    quem ille obrutum ignem (i. e. bellum) reliquerit,

    Liv. 10, 24, 13:

    ne parvus hic ignis (i. e. Hannibal) incendium ingens exsuscitet,

    id. 21, 3, 6; cf.:

    et Syphacem et Carthaginienses, nisi orientem illum ignem oppressissent, ingenti mox incendio arsuros,

    i. e. Masinissa, id. 29, 31, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > ignis

  • 5 metallum

    mĕtallum, i, n., = metallon, a mine or quarry, of gold, silver, iron, or stone; voc. metalle, as if from metallus, Spart. Pesc. Nig. 126.
    I.
    Lit., the place where metals are dug, a mine:

    metalla vetera intermissa recoluit, et nova multis locis instituit,

    Liv. 39, 24:

    sandaracae,

    Vitr. 7, 7, 5:

    aurifera,

    gold-mines, Luc. 3, 209:

    silicum,

    stone-quarry, id. 4, 304:

    miniarium,

    Plin. 33, 7, 40, § 118:

    praeter annuum, quod ex metallis regiis capia, vectigal,

    Liv. 42, 12: herba tantae suavitatis, ut metallum esse coeperit, a mine, i. e. that a tax was raised from it as from a mine, Plin. 21, 7, 20, § 44: damnare in metallum, to condemn to labor in the mines or quarries:

    damnatus in metallum,

    Plin. Ep. 2, 11, 8:

    condemnare aliquem ad metalla,

    Suet. Calig. 27:

    mediocrium delictorum poenae sunt metallum, ludus, deportatio,

    Paul. Sent. 5, 17, 3; 5, 3, 5:

    dare aliquem in metallum,

    Dig. 48, 19, 8:

    metallo plecti,

    ib. 47, 11, 7:

    puniri,

    ib. 48, 13, 6.—
    II. 1.
    A metal, as gold, silver, or iron:

    ubicumque una inventa vena argenti est, non procul invenitur alia. Hoc quidem et in omni fere materia: unde metalla Graeci videntur dixisse,

    Plin. 33. 6, 31, §

    96: auri,

    Verg. A. 8, 445:

    potior metallis libertas,

    i. e. gold and silver, Hor. Ep. 1, 10, 39:

    aeris,

    Verg. G. 2, 165:

    pejoraque saecula ferri temporibus, quorum... nomen a nullo posuit natura metallo,

    Juv. 13, 30.—
    2.
    Other things dug from the earth.
    (α).
    Marble, Stat. S. 4, 3, 98.—
    (β).
    Precious stone:

    radiantium metalla gemmarum,

    Pacat. Pan. 4.—
    (γ).
    Chalk:

    admiscetur creta... Campani negant alicam confici sine eo metallo posse,

    Plin. 18, 11, 29, § 114.—
    (δ).
    Sulphur:

    utque est ingenium vivacis metalli (sulphuris),

    App. M. 9. p. 228, 23.—
    (ε).
    Salt:

    metallum fragile,

    Prud. Hamart. 744.—
    III.
    Trop., metal, stuff, material:

    saecula meliore metallo,

    Claud. III. Cons. Hon. 184:

    mores meliore metallo,

    id. Cons. Mall. Theod. 137.

    Lewis & Short latin dictionary > metallum

  • 6 transfuga

    transfŭga, ae, comm. [transfugio], one who runs over to the enemy, a deserter (cf. perfuga).
    I.
    Lit.:

    transfuga non is solum accipiendus est, qui aut ad hostes aut in bello transfugit, sed et qui per indutiarum tempus ad eos, cum quibus nulla amicitia est, fide susceptā transfugit,

    Dig. 49, 15, 19, § 8:

    non omnia illum transfugam ausum esse senatui dicere,

    Cic. Div. 1, 44, 100:

    Scipio transfugas ac fugitivos bestiis objecit,

    Liv. Epit. 51 fin.: proditores et transfugas arboribus suspendunt. Tac. G. 12:

    barbari,

    Suet. Calig. 47:

    simulati,

    Flor. 2, 6, 16; 3, 11, 10.—
    II.
    Transf., in gen.:

    transfuga divitum Partes linquere gestio,

    Hor. C. 3, 16, 23:

    paucissimi Quiritium medieinam attigere, et ipsi statim ad Graecos transfugae,

    Plin. 29, 1, 8, § 17: secuti sunt quasi transfugam, quem ducem sequebantur. Plin. Ep. 8, 14, 25:

    mundi,

    i. e. from the Roman empire, Luc. 8, 335:

    ne fias istā transfuga sorte vide,

    Mart. 14, 131, 2; Claud. in Eutr. 1, 15:

    metalli,

    Dig. 49, 15, 12 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > transfuga

См. также в других словарях:

  • Metalli — Metalli, Oelmaß in Algier = 39,13 Zollpfund …   Herders Conversations-Lexikon

  • metalli- — var. of metallo : metalliferous. [see METALLO , I ] * * * …   Universalium

  • metalli- — mel aff. var. of metallo : metalliferous[/ex] • Etymology: see metallo , i …   From formal English to slang

  • metallı — sif. Metalı olan, tərkibində metal olan …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • metalli- — combining form Etymology: Latin, from metallum : metal metalliform metallify * * * var. of metallo : metalliferous. [see METALLO , I ] …   Useful english dictionary

  • METAL — metalli …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • skrodu — metalli / rautaromu / tavara / roina   …   Suomen slangisanakirjaa

  • METALLA — I. METALLA Sardiniae oppid. apud Antonin. inter Nespolim, et Sulchos. Civita de Glesie Cluverio. II. METALLA sub Imperatorib. Gentilibus, habitacula piorum fuêre: Clemens enim Episcopus Romanus et Martyr Chersonesum deputatus, 2000. Christianorum …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Ölmaß — Der Begriff Ölmaß steht, wie Weinmaß, Salzmaß, Biermaß oder Getreidemaß für eine grobe Zuordnung von alten Maßen und Gewichten zu den Einheiten, mit denen das Handelsgut Öl gemessen wurde. Oft von den Maßen für Wein abgeleitet, war es nicht immer …   Deutsch Wikipedia

  • AURUM — I. AURUM post reliqua metalla demum repertum est, velut dubitante secum Naturâ, an id luci permittere veller, quod homini tantopere esset nociturum. Certe iustissimum Plinii votum, l. 33. c. 1. Utinam posset e vita in totum abdicari aurum, sacra… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LAMINA — frustum metalli cuiusque, in longitudinem magis, quam latirudinem, ductum, bracteâ crassius; ex Graeco ἠλαμένη, verbi ἐλαύνω, nomen accepit. Cuiusmodi lamellam auream, naso suspensam, quae ad ornatum labia tegebat, in Rege Nagoarae aliisque… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»